Στην εγκεφαλική παράλυση το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η σπαστικότητα. Στην σπαστικότητα, ουσιαστικά, υπάρχει διαταραχή στον έλεγχο εκούσιων κινήσεων και οι σπαστικοί μύες υπερτερούν στην δράση τους έναντι των μη σπαστικών μυών. Οι ανταγωνιστές –μη σπαστικοί- μύες μπορούν να ατροφήσουν και να είναι αδύναμοι. Συνήθως, όμως, η ατροφία αυτή οδηγεί στην μυϊκή κόπωση και στην περιορισμένη μυϊκή λειτουργία καθώς επίσης είναι υπεύθυνη για την μυϊκή ανισορροπία γύρω από τις αρθρώσεις των παιδιών. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ηλεκτρική διέγερση μπορεί να μειώσει την σπαστικότητα που εμφανίζεται στα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση.

Η νευρομυϊκή ηλεκτρική διέγερση είναι η εφαρμογή του ηλεκτρικού ρεύματος σε νευρικούς επιφανειακούς ή εν τω βάθη μύες.  Ουσιαστικά, είναι μία εξωτερική ηλεκτρική ώθηση που έχει στόχο την ελεγχόμενη ακούσια μυϊκή συστολή. Αυτή η συστολή προκαλείται όταν το ηλεκτρικό ρεύμα απελευθερωθεί -μέσα από τα ηλεκτρόδια που τοποθετούνται στο δέρμα ή στο νεύρο στόχο- και ενεργοποιήσει ένα δυναμικό δράσης. Μέσω αυτής της διέγερσης μπορούμε να αυξήσουμε την συστολή των μυών αυξάνοντας έτσι την εμβέλεια της κίνησης και την αισθητηριακή ευαισθησία.

Η ηλεκτρική διέγερση όταν χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικό σκοπό, πιστεύεται ότι μπορεί να μειώσει την σπαστικότητα μέσω της διέγερσης του ανταγωνιστή μυ. Η εφαρμογή σε μη σπαστικούς μύες είναι και η πιο συνηθισμένη εφαρμογή σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση. Μέσω αυτής της διέγερσης μπορεί και αναστέλλεται ο μυϊκός τόνος και δημιουργούνται αλλαγές στους μαλακούς ιστούς. Επίσης,η διέγερση επιτρέπει την αύξηση του εύρους της κίνησης και την αύξηση της δύναμης του μυ.

Η χρησιμότητα του ηλεκτρικού ερεθισμού έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να ενισχύσει τους μύες και να αυξήσει την ευαισθητοποίηση και κινητικών αξόνων και της λειτουργίας των μυών. Ενισχύει την αντοχή των μυών και έχει καθιερωθεί κλινικά ως μέθοδος για την επαγωγή της σκελετικής μυϊκής ανάπτυξης καθώς και για την ενίσχυση της μυϊκής αντοχής σε ασθενείς που δεν είναι σε θέση να ασκηθούν αποτελεσματικά. Ως αποτέλεσμα, λοιπόν, ο ηλεκτρικός ερεθισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση για άσκηση αντίστασης σε παιδιά με μειωμένο ή επιλεκτικό έλεγχο κίνησης.

Τέλος, μέσα από την ηλεκτροδιέγερση παρατηρούμε και βελτίωση στη βάδιση, καθώς βελτιώνεται το μήκος βηματισμού αν και εφόσον ο ερεθισμός χρησιμοποιηθεί κατά την διάρκεια της βάδισης. Έρευνες τόνισαν ότι αν συνδυάσουμε την ηλεκτροδιέγερση με συνεχείς επαναλαμβανόμενες κινήσεις,  θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία στην δραστηριότητα καθώς θα ενισχύσουμε την θεωρία της κινητικής μάθησης που αναφέρει ότι για καλύτερα αποτελέσματα οι κινήσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται και να έχουν συγκεκριμένη στοχοθεσία.